گوشی شیائومی ردمی نوت Xiaomi Redmi Note 10S – ظرفیت 128 و رم 8 گیگابایتی

جعبه جزییات خاصی ندارد. محتویات جعبه شامل دفترچه راهنمای کاربر، یک کابل تبدیل یو اس بی  (USB) نوع A به USB نوع C برای انتقال داده و شارژ باتری، یک قاب سیلیکونی شفاف که قرار دادن آن روی گوشی و برداشتن آن بسیار سخت است و یک شارژر با توان 33 وات.

درست مانند دیگر گوشی‌های گران قیمت این سری، Redmi Note 10S نیز دارای گواهی IP53 با مقاومت در برابر آب و گرد و غبار است. این یکی از معدود گوشی‌های Redmi است که این گواهی را دارد. با این حال، اگر گوشی را در آب فرو بردید، انتظار نداشته باشید که بعد از بیرون آوردن سالم مانده باشد چرا که گواهی IP53 حفاظت از گوشی را تنها در برابر پاشش آب و باران‌های سبک تضمین می‌کند.

اما بر خلاف نسخه‌ی Pro، این یکی به جای لایه‌ی محافظ گوریلا گلس 5 (Gorilla Glass 5) برای پنل جلویی با لایه از گوریلا گلس 3 پوشیده شده است و پنل پشتی آن از جنس پلاستیک است، نه GG5. فریم آن نیز پلاستیکی‌ست اما هیچ عیب و ایرادی ندارد. این گوشی هنگام قرار گرفتن در دست بسیار خوب به نظر می‌رسد باریک (ضخامت 8.3 میلی‌متر) و سبک (178 گرم) است. دلیل سبک بودن آن این است که عمده‌ی ساختار آن  پلاستیکی‌ست. در دست کمی لغزنده است. روی پنل پشتی نسخه‌ی آبی رنگ آن با نام Deep Sea به راحتی جای اثر انگشت و لکه باقی می‌ماند. در پنل پشتی نسخه‌ای که ما در این بررسی در اختیار داشتیم، الگوهای رنگی‌ای وجود داشت که به هیچ وجه قابل پاک کردن نبود.

برآمدگی ماژول دوربین موجود در پنل پشتی قابل اغماض است.  ازنظر ما طراحی دوربین بسیار زیباست و عدم تقارن آن آزار دهنده نیست. علاوه بر این، لبه‌های پنل پشتی کمی بیشتر از حالت معمول خمیده هستند و باعث می‌شوند گوشی باریک‌تر به نظر برسد و در عین حال بهتر درون دست جا بگیرد.

با برگرداندن گوشی به سمت پنل جلویی، حاشیه‌هایی با ابعاد بسیار خوب و ناچیز نمایان می‌شود که همان طور که انتظار می‌رود، قسمت پایینی آن کمی ضخیم‌تر است. فریم جانبی و قاب بالایی تقریباً متقارن به نظر می‌رسند. اندازه‌ی سوراخ موجود در قسمت بالا و وسط صفحه نمایش که محل قرارگیری لنز سلفی‌ست در مقایسه با مدلهای گران‌تر شیائومی کمی بزرگ‌تر است اما زیاد حواس شما را پرت نمی‌کند.

نکته‌ی جذاب طراحی این است که فریم آنقدر نازک است که برای قرار دادن کلید پاور و دکمه تنظیم صدا کمی پهنای فریم را گسترش داده‌اند.

به نظر می‌رسد هر دو دکمه اندازه‌ای بزرگتر از انتظار شما داشته باشند و قسمت غیر معمول این است که دکمه‌ی پاور، که به عنوان خواننده اثر انگشت نیز عمل می‌کند، همانطور که معمولاً از یک گوشی دارای اسکنر اثر انگشت روی صفحه انتظار می‌رود، تورفتگی وجود ندارد. اما مانند یک دکمه‌ی استاندارد بلند شده است.

همانطور که در برخی از بررسی‌های اخیر شیائومی در مورد این خواننده‌ی اثر انگشت موجود در کنار دستگاه اشاراتی کرده‌ایم، عملکرد آن ضعیف است. حتی وقتی انگشت خود را محکم روی آن می‌گذارید و دکمه را فشار می‌دهید، بیشتر اوقات به جای باز کردن قفل گوشی، صفحه نمایش آن روشن می‌شود. سپس باید انگشت شست خود را بالا بیاورید و دوباره لمس کنید تا سنسور کار کند.

خوشبختانه، شما می‌توانید سنسور را طوری تنظیم کنید که به جای فشردن و فقط با لمس آن قفل باز شود. این شیوه باعث می‌شود سنسور کمی بهتر و  قابل اعتمادتر کار کند اما با این وجود هنوز هم مواقعی وجود داشت که با لمس دکمه هم قفل گوشی باز نمی‌شد. همچنین، مشکل تغییر روش باز کردن قفل به لمس (Touch) به جای فشار دادن (Press) این است که هر بار که سنسور با پوستی که اثر انگشت آن ثبت نشده است تماس پیدا می‌کند، دچار خطا می‌شود.

انتهای پایینی و بالایی فریم صاف هستند و به جای اینکه مثل بقیه‌ی قسمت‌های فریم براق باشند، مات هستند. قسمت بالایی دارای درگاهی برای اسپیکر، بلستر IR و میکروفون است. درگاه اسپیکر فقط یک مشبک اضافی برای اسپیکری‌ست که در زیر مشبک اسپیکرِ گوش یا همان earpiece قرار گرفته است، بنابراین حتی اگر درگاه بالایی را مسدود کنید، خروجی صدا تغییر نمی‌کند. به همین ترتیب، اگر به هر دلیلی جلوی قسمت مشبک اسپیکرِگوش را مسدود کنید، صدا از درگاه بالای صفحه خارج می‌شود. در قسمت پایینی فریم، شکاف بلندگوی دوم، درگاه USB نوع C، میکروفون و جک هدفون وجود دارد.

در سمت چپ فریم اسلات سیم کارت و حافظه خارجی قرار دارد. این دستگاه می‌تواند دو سیم کارت نانو به صورت جداگانه و همچنین یک کارت microSD را در خود جای دهد، بنابراین نیازی نیست بین سیم‌کارت دوم و حافظه‌ی خارجی یکی را انتخاب کنید. جالب اینجاست که شیائومی هنوز اسلات microSD را با عنوان "TF" علامت‌گذاری می‌کند، TF در اینجا مخفف TransFlash است، که ممکن است برخی از آن به عنوان نام اصلی استاندارد microSD یاد کنند.

گوشی Redmi Note 10S دارای صفحه نمایشی مشابه با صفحه نمایش Redmi Note 10 است. این گوشی یک پنل آمولد (AMOLED) 6.43 اینچی با رزولوشن 2400 در 1800 پیکسل، نرخ نوسازی 60 هرتز و رنگ 8 بیتی است. شیائومی ادعا می‌کند که صفحه نمایش قادر به پوشش DCI-P3 است، دارای حداکثر روشنایی 1100 نیت و روشنایی معمولی 700 نیت است.

هنگام آزمایش Redmi Note 10، متوجه شدیم که گوشی در تنظیمات صفحه‌نمایش روی رنگ‌بندی استاندارد تنظیم شده است از نظر دقت رنگ بسیار خوب عمل می‌کند. ما همچنین توانستیم به رقم معمولی 700 نیت نزدیک شویم اما نتوانستیم به حداکثر روشنایی 1100 نیت برسیم. ما به دلیل واریانس پنل انتظار نداریم که این نتایج دقیقاً با روشنایی وعده داده شده توسط کمپانی شیائومی برای Redmi Note 10S مطابقت داشته باشد اما باید بسیار به هم شبیه باشند. صرف نظر از این، صفحه نمایش در Redmi Note 10S عملکرد بسیار خوبی دارد، مخصوصا برای این رده‌ی قیمتی.

همانطور که قبلا ذکر شد، Redmi Note 10S دارای صفحه‌نمایشی با نرخ نوسازی 60 هرتزی‌ست. برای افرادی که تجربه‌ی استفاده از صفحه‌نمایش با نرخ نوسازی بالاتر را ندارند، این نرخ نوسازی نباید آنها را از خرید منصرف کند. با این حال، ما هنوز هم دوست داریم حداقل یک نرخ تازه سازی 90 هرتزی داشته باشیم زیرا این روزها نرخ نوسازی60 هرتزی در این روزها چندان مورد قبول جامعه نیست و 30 هرتز اضافی دیگر می‌تواند دنیایی از تغییرات را ایجاد کند.

شیائومی در تبلیغات Redmi Note 10S آن را به عنوان گوشی‌ای که دارای صفحه نمایش HDR است معرفی نمی‌کند. با این حال، برچسب HDR را در نرم‌افزار بدون علامت رها کرده است، این موضوع باعث می‌شود برنامه‌هایی مانند یوتیوب تصور کنند که این گوشی دارای صفحه نمایش HDR است و نسخه HDR ویدئو را در صورت موجود بودن ارائه می‌دهد و در این صورت نسخه HDR فیلم فوق‌العاده به نظر نمی‌رسد و احتمالاً بهتر است که این کمپانی دستگاه خود را با داشتن قابلیت HDR معرفی نکند.

از آنجا که در حال حاضر در مورد ویدیو صحبت می‌کنیم، شاید بدترین جنایتی که این گوشی مرتکب می‌شود این است که به طور خودکار تمام فیلم‌هایی را که در گوشی پخش می‌کنید، بیش از حد شارپ کرده و کنتراست را افزایش می‌دهند. به محض اینکه گوشی تشخیص داد که شما در حال پخش یک ویدیو هستید، چه بصورت محلی و با استفاده از برنامه‌‌ی خود گوشی و یا از طریق یک برنامه پخش جریانی یا استریمینگ، فوراً آن را بیش از حد شارپ کرده و با ایجاد کنتراست زیاد به آن آسیب می‌زند. تصویر به دست آمده تقریباً قابل مشاهده نیست و شبیه به تصویری‌ست که توسط یک تلویزیون LCD ارزان قیمتی که تنظیمات آن بیش از حد تغییر کرده تا جذابیت آن را بیشتر جلوه دهد، پخش می‌شود. هیچ کاری از دستتان ساخته نیست زیرا این نوع پخش فیلم به طور دائم در همه‌ی برنامه‌ها فعال شده است.

ما در اینجا امیدواریم که آنها در به روزرسانی بعدی یک تاگل برای آن اضافه کنند. در مقایسه‌ی انجام شده در تصاویر بالا، ممکن است اختلاف چندان زیادی را مشاهده نکنید، اما هنگامی که آنها را در خود گوشی مشاهده می‌کنید، اختلافشان کاملا مشهود است. همچنین، صرف‌نظر از اینکه این تغییرات با دقت و ظرافت اعمال می‌شوند یا با شدت و زمختی، به هر حال گوشی هوشمندب نباید محتوای ویدئویی را تغییر دهد، یا حداقل نباید به گونه‌ای این کار را انجام دهد که نشود آن را غیرفعال کرد.

گوشی Redmi Note 10S یک جفت اسپیکر استریو دارد. همانطور که در بخش طراحی ذکر شد، اسپیکر پایینی از نوعی‌ست که صدا را مستقیما به سمت پایین پرتاب کننده است، در حالی که صدا در اسپیکر بالایی یا همان اسپیکر earpiece از طریق پنجره‌ی مشبک earpiece و همچنین یک مشبک جداگانه‌ای که در بالای گوشی قرار دارد عبور می‌کند.

اسپیکرهای Redmi Note 10S کیفیت متوسطی دارند. صدای آنها کمی توخالی و نازک به نظر می‌رسد و انرژی پایینی دارند یا باس میانی ندارند تا جزییات را در تُن و آهنگ صدا  به صورت کامل نشان دهند. صدای آنها نیز زیاد بلند نمی‌شود و در بیشتر مواقع، صدای اسپیکر پایینی نسبت به صدای اسپیکر earpiece بالایی بلندتر است.

با توجه به قیمت، هیچ یک از این موارد دلیلی برای منصرف کردن شما از خرید نیست. لازم به ذکر است که همه‌ی اسپیکرهایی استریو ساخت یکسانی ندارند اما اسپیکرهای Redmi Note 10S نسبت به قیمتشان مناسبند.

علاوه بر این، گوشی جک 3.5 میلی‌متری هدفون دارد و دارای درایور داخلی HiRes Direct است. این بدان معناست که برنامه‌هایی مانند USB Audio Player به جای استفاده از درایور صوتی پیش‌فرض اندروید، از این درایور استفاده می‌کنند که می‌تواند با استفاده از منبع مناسب، کیفیت صوتی بهتری ارائه دهد.

گوشی Redmi Note 10S با نسخه‌ی پیشفرض interim یا موقت از رابط کاربری MIUI 12.5 در هند و با سیستم عامل اندروید 11 عرضه می‌شود. دلیل اینکه شیائومی آن را نسخه موقت می‌نامد این است که این نسخه فاقد برخی از قابلیت‌های موجود در نسخه‌ی نهایی‌ست (به طور مثال حذف برنامه‌های سیستم). این قابلیت بعداً به عنوان به روزرسانی نرم‌افزار اضافه می‌شود.

رابط کاربری MIUI 12.5 خود نیز به نوعی یک به روز رسانی موقت است. همانطور که نامگذاری آن نشان می‌دهد، این نسخه، نسخه‌ی کاملا به روز رسانی شده‌ی MIUI 12 نیست اما قابلیت‌های مفید جدیدی را ارائه می‌دهد. برخی از این موارد از قبیل کاهش مصرف CPU و مصرف انرژی و اولویت‌بندی برای ژست‌های حرکتی تمام صفحه در سطح سیستم در این نسخه پنهان شده است.

سایر قابلیت‌ها بسیار واضح‌تر هستند، مواردی مانند توانایی حذف بسیاری از برنامه های سیستم، از جمله یادداشت‌ها، ضبط صفحه نمایش (Screen Recorder)، ضبط صدا (Voice Recorder)، آب و هوا (Weather)، قطب‌نما (Compass)، اسکنر (Scanner)، ماشین‌حساب (Calculator) و رادیو (Radio) و این در حالی‌ست که می‌توانید دانلودها را نیز حذف کنید (اما نه این که آنها را به طور کامل Uninstall کنید)، مدیریت فایل، طرح‌های زمینه یا Themeها، پخش‌کننده موسیقی (music player)، پخش‌کننده ویدیو (video player) و برنامه services & feedback. در نسخه‌ی 12.5 یک برنامه‌ی Notes جدید، بسته‌هایی از عکس‌های پس زمینه‌ی جدید و تغییرات کوچکی مانند نوارهای مربوط به صدا که مجددا تنظیم شده است وجود دارد.

با این وجود، در استفاده‌ی روزمره، تشخیص اینکه آیا چیز متفاوتی در MIUI 12.5 نسبت به نسخه قبلی وجود دارد، دشوار است. به این ترتیب، بیشتر مشاهدات ما در مورد این نسخه جدید مشابه مشاهدات ما در گوشی Redmi Note 10 است با MIUI 12 است.

صفحه اصلی Redmi Note 10S مشابه سایر گوشی‌های اخیر شیائومی‌ست. به طور پیش‌فرض، به گونه‌ای تنظیم شده که همه برنامه‌ها روی صفحه اصلی نصب شود اما اگر روش مرسوم‌تری را ترجیح می‌دهید، می‌توانید کشوی برنامه جداگانه‌ای را فعال کنید.

مرکز کنترل این گوشی به صورت پیش‌فرض به سبک قدیمی‌ست. طراحی آن مشابه سایر گوشی‌های اندرویدی‌ست و قابلیت‌های تغییر وضعیت و نوتیفیکیشن‌ها را در همان صفحه نشان می‌دهد. به صورت اختیاری می‌توانید آن را به سبک جدید تغییر دهید. سبک جدید ترکیبی از نوتیفیکیشن‌های تقسیم شده و طراحی مرکز کنترلی‌ست که از سبک iOS الهام گرفته شده است که با استفاده از آن می‌توانید ظاهر دکمه‌ها و نمادها را تغییر دهید. شیائومی تمایل دارد که سبک جدید را به صورت پیش‌فرض در گوشی‌های هوشمند برتر خود قرار دهد اما ترجیح می‌دهد در مدل‌های مقرون به صرفه از سبک قدیمی به عنوان پیش فرض استفاده کند.

به همین شیوه، شما می‌توانید بین داشتن نوتیفیکیشن‌هایی به سبک MIUI با نوتیفیکیشن‌هایی به سبک جدیدتر اندروید حق انتخاب داشته باشید. شما حتی می‌توانید شیوه‌ی نمایش را در صفحه Recents (صفحه‌ای که برنامه‌هایی را که اخیرا باز کرده‌اید نشان می‌دهد) انتخاب کنید. این شیوه‌‌ی نمایش می‌تواند مانند اکثر گوشی‌های دیگر به صورت افقی باشد یا به سبک شیائومی به صورت عمودی و به صورت جدول مانند باشد. به طور کلی، شما در انتخاب شکل ظاهری رابط کاربری گوشی تا حدی حق انتخاب دارید و اگر از رویکرد شیائومی خوشتان نمی‌آید، می‌توانید آن را به طرح‌های استانداردتر تغییر دهید.

با این وجود، شیائومی در زمینه‌های دیگر انعطاف‌پذیری کمتری دارد و به طور کلی به آنچه Google با سیستم عامل اندروید انجام می‌دهد توجه نمی‌کند. هیچ پشتیبانی مستقیمی از قابلیت Chat Bubbles گوگل در MIUI 12.5 وجود ندارد. در عوض، شما در این رابط کاربری پنجره‌های شناور را دارید. این پنجره‌ها نوتیفیکیشن‌هایی هستند که شما می‌توانید آنها را مثل iOS به پنجره‌های کوچک‌تری تبدیل کنید. سپس می‌توانید آنها را در هر نقطه از صفحه قرار داده و رها کنید. شما می‌توانید هر برنامه‌ای را در یک پنجره کوچک شناور مانند باز کنید. اگر چه در یک زمان تنها می‌توانید یک پنجره را به این شکل باز کنید اما این کار در برخی موارد بسیار مفید است.

حالت تاریک نیز به درستی پیاده‌سازی نشده است. این حالت با این که باعث می‌شود برنامه‌های شخص ثالثی که از این قابلیت پشتیبانی می‌کنند به حالت تاریک تغییر کنند، یک لایه‌ی تاریک اضافی روی همه‌ی برنامه‌ها اعمال می‌کند، که اغلب با حالت تاریک موجود در اکثر برنامه‌ها در تضاد است و باعث می‌شود برنامه‌هایی که برای حالت تاریک طراحی نشده‌اند عجیب به نظر برسند و نمی‌توانید این قابلیت را بدون این که روی همه‌ی برنامه‌ها اجرا شود، از جمله هر برنامه جدیدی که نصب ‌می‌کنید، در سراسر سیستم غیرفعال کنید.

شیائومی همچنان از برگه اشتراک‌گذاری (Share Sheet) قدیمی خود که به سبک iOS طراحی شده استفاده می‌کند. حتی iOS نیز روی برگه‌ی اشتراک‌گذاری خود کار کرده و آن را کاملا محدود کرده است و به برنامه‌های کاربردی خود اجازه نمی‌دهد پیشنهادات را آن گونه که برگه اشتراک‌گذاری پیش‌فرض اندروید عمل می‌کند، نشان دهند.

حالت صفحه نمایش همیشه روشن نیز به طرز عجیبی همیشه روشن نیست! با فعال کردن این حالت، ساعت انتخابی شما برای چند ثانیه نمایش داده می‌شود و سپس صفحه نمایش خاموش می‌شود. پس از آن، شما باید روی صفحه ضربه بزنید تا صفحه‌ی "همیشه روشن" را به مدت ده ثانیه نشان دهد و بعد دوباره خاموش شود. در حال حاضر، تنها گزینه‌ی موجود در تنظیمات این است که آن را روی 10 ثانیه پس از ضربه زدن (For 10 seconds after tapping) تنظیم کنید و هیچ گزینه‌ای برای دائمی بودن آن بر اساس یک جدول زمانی وجود ندارد. این یک محدودیت عجیب و غریب است و ما امیدواریم که Xiaomi در به روز رسانی‌های آینده آن را تصحیح کند.

در برخی از بررسی‌های گذشته به این مورد اشاره کرده‌ایم اما MIUI همچنان برای تنظیم آهنگ‌های زنگ یا تصویرهای پس زمینه راه پیچیده‌ای را انتخاب کرده کرده است، به طوری که ابتدا وارد فروشگاه تم‌ها می‌‌شوید و سپس آن جا را ترک می‌کنید تا به فایل‌های ذخیره شده‌ی محلی برسید و نهایتا آن‌ها را انتخاب کنید.

روی نمونه‌های هندی تعدادی پف‌افزار (bloatware یا برنامه‌هایی که روی دستگاه به صورت پیشفرض نصب شده‌اند در حالی که شما به آن‌ها نیازی ندارید اما توانایی حذف آنها را هم ندارید) خود شیائومی، گوگل و سپس  برنامه‌های شخص ثالث نصب شده است. بسیاری از این موارد را می‌توان حذف کرد اما برخی از آنها، به ویژه برنامه‌های Google، قابل حذف نیستند. در بسیاری از برنامه‌های اول شخص موجود در دستگاه‌های مونتاژ هند تبلیغات استراتژیکی وجود دارد. البته نسخه‌ی مورد بررسی ما این تبلیغات را نداشت که احتمالا به علت این که قرار بوده این گوشی را بررسی کنیم آن را در این نسخه غیر فعال کرده‌اند. قابلیت اجرای بنچمارک‌ها نیز مسدود شده است.

شیائومی هنوز فروشگاه برنامه‌ی مخصوص به خود را دارد. شیائومی بسیاری از برنامه‌های خود را که نسخه‌ی دوم و کپی شده‌ی برنامه‌های گوگل هستند را در طول این سالها حذف کرده است. خوبی این فروشگاه این است که به هیچ وجه نیازی به ورود ندارد، بنابراین کاربر می‌تواند بدون ایجاد حساب کاربری در گوگل یا شیائومی، هر تعداد برنامه را که می‌خواهد بارگیری کند. همچنین به برخی از برنامه‌هایی که ممکن است در منطقه شما در Google Play Store در دسترس نباشند، دسترسی دارد. با این حال، فروشگاه شیائومی بسیار سوء استفاده‌گر است و اغلب با هدف دانلود برنامه‌های تبلیغاتی خود، پیام‌ها و نوتیفیکیشن‌های پاپ آپی که خود به خود باز می‌شوند را به طور آزاردهنده‌ای جلوی چشم شما قرار می‌دهد.

به طور کلی، MIUI ترکیبی از ایده‌های خوب و بد است. قابلیت‌های مفیدی در سراسر سیستم عامل وجود دارد که استفاده از نرم‌افزار را در برخی مواقع لذت بخش می‌کند. اما وسواس مداوم شیائومی در مورد داشتن رابط کاربری‌ای شبیه به iOS و اصرار بر انجام کارهایی متفاوت با آنچه گوگل به آن‌ها توصیه می‌کند، گاهی اوقات کاربر را ناامید می‌کند.

گوشی هوشمند Redmi Note 10S روی تراشه‌ی MediaTek Helio G95 اجرا می‌شود. هم حافظه‌ی داخلی 64 گیگابایتی و هم حافظه‌ی 128 گیگابایتی آن، هر دو دارای 6 گیگابایت حافظه‌ی سیستم هستند. صرف نظر از اینکه کدام را انتخاب می‌کنید، همیشه می‌توانید آن را با استفاده از یک حافظه‌ی خارجی microSD گسترش دهید.

تراشه‌ی Helio G95 از جهاتی شبیه به تراشه‌ی اسنپدراگون 678 (Snapdragon 678) موجود در گوشی هوشمند Redmi Note 10 است. هر دو دارای ساختار CPU مشابه با هسته‌های اصلی CPU مشابه هستند و سرعت (clock speed) آن‌ها تنها کمی با هم متفاوت است. پردازنده گرافیکی این دو گوشی با هم فرق می‌کند و Helio G95 روی کاغذ GPU قدرتمندتری دارد.