گوشی موبایل آنر Honor 70 – ظرفیت 256 و رم 8 گیگابایت

جعبه‌ی Honor 70 ظاهر غیر معمولی ندارد. این گوشی هوشمند به همراه دفترچه راهنمای کاربر، یک کابل USB-A به USB-C برای شارژ و انتقال اطلاعات و یک آداپتور شارژ 66 واتی عرضه می‌شود. درون جعبه یک محافظ سیلیکونی شفاف هم وجود دارد.

بین گوشی Honor 70 و گوشی آنر 50 شباهت‌های زیادی وجود دارد و می‌توان گفت هر دو برای مقاصد یکسانی طراحی شده‌اند. بارزترین تفاوت این دو به ماژول دوربین مربوط می‌شود. ماژول دوربین گوشی آنر 70 به صورت دو حلقه‌ی بیرون‌زده‌ی مجزاست در حالی که نسخه‌ی قدیمی یک بیرون‌زدگی داشت که حلقه‌ها را درون خود جای داده بود.

قسمت دایره‌ای شکل بالایی شامل دوربین اصلی و سنسور عمق‌سنج می‌شود، در حالی که در ماژول دومی یک دوربین فوق‌عریض و فلش LED قرار گرفته است. این دو حلقه کمی بیرون زدگی دارند و این باعث می‌شود وقتی گوشی از پنل پشتی روی یک سطح صاف قرار می‌گیرد کمی لق زدگی داشته باشد.

پنل پشتی از یک شیشه‌ی مات با لبه‌های انحنادار ساخته شده است. این لبه‌ها بدون ایجاد برجستگی‌های ناخوشایند به صورت یکپارچه به فریم منتقل می‌شوند. رنگ سبز زمردی یا Icelandic Frost که در این بررسی مورد استفاده قرار گرفت، نه تنها بسیار زیباست بلکه بسیار تمیز باقی می‌ماند. این رنگ در بین سه گزینه رنگ موجود از مابقی پر زرق و برق‌تر است. دو گزینه‌ی رنگ دیگر شامل مشکی و نقره‌ای-کریستالی می‌شوند.

این رنگ اثر انگشت و لکه را به خود جذب نمی‌کند و سطح آن نسبت به شیشه‌های مات معمولی لغزندگی کمتری دارد اما این به این معنا نیست که اصلا لغزندگی ندارد، بلکه یعنی بهتر می‌توان آن را درون دست مدیریت کرد.

فریم کناری دستگاه براق و نازک است و دکمه‌ی تنظیم صدا و پاور در سمت راست آن قرار دارد. این دو دکمه از هم فاصله‌ی مناسبی دارند. در قسمت پایینی یک کانکتور USB Type C، سینی سیم کارت و مشبک اسپیکر دیده می‌شود. قسمت بالایی و پایینی فریم مسطح است و روکش ماتی دارد. اگر چه مایه‌ی تعجب است اما فریم به طور کامل از پلاستیک ساخته شده است.

برخلاف سایر برندها، کمپانی آنر علاقه دارد برای دستگاه‌های میان‌رده‌ی خود هم از نمایشگرهای خمیده استفاده کند، گوشی موبایل Honor 70 هم از این قاعده مستثنی نیست. درست مانند پنل پشتی، پنل جلو هم خمیدگی دارد و حتی می‌توان گفت در این قسمت این خمیدگی بیشتر هم هست. خواه ناخواه این خمیدگی به گوشی ظاهر پیچیده‌تر و بهتری می‌بخشد و همچنین باعث می‌شود دستگاه کمی نازک‌تر به نظر برسد که این احتمالا نقطه‌ی عطف جذابیت این مدل طراحی ست.

با اضلاع نازک فریم و طراحی سبک (با 178 گرم وزن)، استفاده از این گوشی بسیار لذت‌بخش است. آنر 70 در مقایسه با سایر گوشی‌های هوشمندی که نمایشگر 6.7 اینچی دارند، طراحی هیجان‌انگیزتر و جدیدتری دارد.

این گوشی علاوه بر فریم نازک دو طرف، حاشیه‌های باریکی هم دارد. قسمت بالا و پایینی کاملا متقارن به نظر می‌رسند. ناچ مربوط به دوربین سلفی هم بسیار کوچک و ناچیز است. اگر سنسور اثر انگشت کمی بالاتر قرار گرفته بود بهتر بود، چرا که در حال حاضر در نیمه‌ی پایینی فریم قرار گرفته است.

در مجموع گوشی آنر 70 یک گوشی زیبا با طراحی سبک و یک دست است. البته طراحی دوربین در پنل پشتی آن کمی عجیب و غریب به نظر می‌رسد. تنها مواردی که فقدانشان احساس می‌شود، محافظت در برابر نفود و یک لایه‌ی کورنینگ گوریلا گلس در پنل جلویی هستند.

پنل آنر 70 نسبت به پنل 6.57 اینچی OLED آنر 50 حدود 0.1 اینچ بزرگتر شده و یعنی 6.67 اینچی ست. با این وجود به نظر می‌رسد در سایر مشخصات مثل رزولوشن 1080 در 2400 پیکسلی، نرخ نوسازی 120 هرتزی، وضوح رنگ 10 بیتی و کناره‌های خمیده با هم یکسان هستند. استاندارد HDR10+ هم روی نتفلیکس و یوتیوب کار می‌کند.

نمایشگر گوشی آنر 70 تقریبا تمام صفحه را در بر می‌گیرد و فقط یک ناچ دایره‌ای کوچک در بالا و مرکز آن برای دوربین سلفی وجود دارد. بنابراین خبری از ناچ‌های بزرگ قدیمی روی آن نیست اما در هر صورت همیشه هنگام مشاهده‌ی یک محتوا در حالت فول اسکرین، بخشی از صفحه به تنظیمات گوشی اختصاص می‌یابد.

از دیگر مشخصات می‌توان به PWM 1920 هرتزی در محیطهای کم نور اشاره کرد. در این گوشی برای تنظیم روشنایی از تنظیم سریع پهنای پالس صفحه نمایش استفاده می‌شود تا برای افرادی که ممکن است به PWM کم فرکانس حساس باشند آزاردهنده نباشد.

بنا به تست‌های انجام شده، به نظر می‌رسد روشنایی آنر 70 در مقایسه با آنر 50 اندکی بهتر شده است. در طی این تجربیات، روشنایی پنل به 509 نیت رسید، این در حالی ست که در حالت خودکار روشنایی آن به 790 نیت افزایش یافت. با این میزان روشنایی می‌توانید در یک روز  کاملا روشن و آفتابی  به راحتی از پنل استفاده کنید. این حد از روشنایی حتی برای استفاده از مولتی مدیا در فضای باز نیز کفایت می‌کند.

دقت رنگ در حالت استاندارد یعنی Vivid اگر چه عالی نیست اما بد هم نیست. مشکل اصلی این حالت مربوط به نمایش رنگ سفید و خاکستری ست چرا که روی Vivid تناژ آبی رنگی دارند.

حالت Normal دقت رنگ فوق‌العاده‌ای را با میانگین dE2000 1.3 و ماکزیمم dE2000 2.1 ارائه می‌دهد. در این حالت رنگ‌های سفید و خاکستری طبیعی‌تر به نظر می‌رسند و دیگر مایل به آبی نیستند.

با کمال تعجب کنترل HRR از زمان آنر 50 هم بدتر شده است. در این گوشی عملا هیچ تفاوتی بین حالت‌های Dynamic و High Refresh Rate وجود ندارد. هر دو حالت در تمام زمان‌ها نرخ نوسازی 120 هرتز را اعمال می‌کنند، حتی زمانی که با نمایشگر در حال تعامل نباشید.

با این حال وقتی از نتفلیکس، یوتیوب و کروم استفاده می‌کنید، در حالت Dynamic نرخ نوسازی دقیقا روی 60 هرتز تنظیم می‌شود. با این که این نرخ برای دو برنامه‌ی اول مناسب است اما برای گوگل کروم ایده‌آل نیست. بنابراین ما توصیه می‌کنیم که از حالت High refresh rate استفاده کنید تا در تمام برنامه‌ها یا حداقل در اکثر آن‌ها عملکرد روانی داشته باشید.

اکثر بازی‌ها روی نرخ نوسازی 60 هرتز فیکس می‌شوند، بنابراین به بازی‌هایی با نرخ نوسازی بالا امید چندانی نداشته باشید.

گوشی آنر 70 یک باتری 4800 میلی آمپر ساعتی دارد که در مقایسه با باتری 4300 میلی آمپر ساعتی گوشی آنر 50 بسیار بزرگتر است اما استقامت کلی باتری با توجه به امتیاز کلی اندازه‌گیری شده تغییر خاصی نکرده است. هر دو گوشی امتیاز کلی 100 ساعت استقامت را کسب کرده‌اند. با این حال بررسی‌های عمیق‌تر حاکی از آن است که عمر باتری در شرایط مختلف می‌تواند متفاوت باشد.

در این جا هم امتیاز دریافت شده در حالت استندبای ضعیف است اما امتیازات مربوط به صفحه نمایش کمی بهتر شده است، به ویژه در خصوص گشت و گذار در وب. اگر امتیازات ضعیف مربوط به مکالمه‌ی 3G و حالت استندبای نبود، گوشی Honor 70 می‌توانست به راحتی از نظر امتیاز استقامت بالاتر از محدوده‌ی خود قرار بگیرد.

گوشی آنر 70 با باتری 4800 میلی آمپر ساعتی بزرگتر، همان سرعت شارژ 66 واتی آنر 50 را ارائه می‌دهد. در کمال تعجب، آنر 70 در تست شارژ 30 دقیقه‌ای به طرز قابل توجهی سریع‌تر عمل می‌کند اما به صورت کلی در سناریوی شارژ کامل، امتیاز آن با آنر 50 کاملا مشابه است. این گوشی هوشمند اگر چه از نظر سرعت شارژ از تمام رقبای خود پیشی نمی‌گیرد اما در این حد هم کافی ست.

آنر 70 یک ویژگی کلیدی دیگر هم که اکثر رقبا آن را دارند از دست داده است، اسپیکرهای استریو. این گوشی فقط یک اسپیکر تکی دارد که صدای آن چندان بلند نیست.

کیفیت صدای اسپیکر هم چشمگیر نیست. صدا در آن با باس نه چندان قدرتمند خسته کننده به نظر می‌رسد و اوج‌ها در صداهای بلندتر صدای زنگ می‌دهند.

گوشی آنر جدید با نسخه ارتقا یافته‌ی Magic UI 6.1 مبتنی بر اندروید 12 ارائه می‌شود. از نظر زیبایی، این نرم‌افزار با نسخه‌های قبلی هیچ تفاوتی ندارد و اگر تا به حال از EMUI هواوی یا نسخه‌های قبلی نرم‌افزار آنر استفاده کرده باشید، هنگام استفاده از Magic UI 6.1 هم همان احساس را خواهید داشت. نرم افزار این گوشی و گوشی Magic4 Pro، به جز در مورد چند قابلیت که در آنر 70 از دست رفته، با هم کاملا یکسان هستند.

این تشابه قابلیت‌های اصلی اندروید 12 را هم در بر می‌گیرد. اگر برنامه‌ای از دوربین، میکروفون، GPS و غیره استفاده ‌کند، شما داشبورد حریم خصوصی (Privacy Dashboard)، مجوزهای برنامه و یک اندیکاتور به شکل نقطه‌ی سبز رنگ را در اختیار خواهید داشت. با این حال ما در این جا نتوانستیم تاریخچه‌ی نوتیفیکیشن را که در اندروید 11 وجود داشت پیدا کنیم.

سیستم عامل چند گزینه‌ی سفارشی‌سازی را هم ارائه می‌دهد. شما طیف وسیعی از تم‌ها، استایل‌های صفحه نمایش همیشه روشن، صفحه‌ی قفل و آیکون‌ها را در اختیار خواهید داشت. نرم‌افزار به شما امکان می‌دهد بین استایل ساده‌ی صفحه اصلی یا استایل مبتنی بر کشوی برنامه یکی را انتخاب کنید.

آنر با توجه به قابلیت‌های حریم خصوصی مبتنی بر لایه‌ی امنیتی استاندارد اندروید، به امنیت اهمیت می‌دهد. شما می‌توانید تقریبا هر چیزی را که می‌خواهید قفل کنید، از برنامه‌ها، پوشه‌ها و فایل‌ها گرفته تا تصاویر، ویدیوها، رمز عبورها و غیره. تمام این موارد با اثر انگشت قابل دسترسی خواهند بود. استفاده از قابلیت تشخیص چهره محدود به دسترسی به برنامه‌های قفل شده و تکمیل خودکار نام کاربری و رمز عبور است. فقط سنسور اثر انگشت عملکرد کاملا ایمن را ارائه می‌دهد. این موضوع با توجه به این که تشخیص چهره با استفاده از دوربین سلفی انجام می‌شود و به اندازه‌ی حسگر اثر انگشت ایمن نیست، قابل درک است.

اسکنر اثر انگشت سریع و قابل اطمینان است. ما با این سنسور، حتی زیر نور مستقیم خورشید هم که اغلب موجب تداخل با خوانندگان اثر انگشت نوری می‌شود، مشکلی نداشتیم.

آنر از قابلیت چند وظیفه‌ای پیشرفته هم غافل نشده است. انگشت خود را از کنار‌ه‌ی سمت راست یا چپ نمایشگر سوایپ کرده و نگه دارید تا برنامه‌ی مورد نظرتان درون یک پنجره‌ی کوچک و قابل تغییر باز شود. این پنجره می‌تواند جابجا یا کوچک و بزرگ شود. امکان باز کردن همزمان برنامه‌های بیشتر هم وجود دارد اما برای دسترسی سریع به آن‌ها در حالت چند وظیفه‌ای، باید آن‌ها را به یک پنل جانبی جداگانه منتقل کنید. پین کردن برنامه‌ها هم امکان‌پذیر است.

علاوه بر بهینه‌سازی‌های موجود در اندروید 12، برخی قابلیت‌های پشت پرده‌ی دیگر هم وجود دارد. در این گوشی سیستم‌هایی موجود است که آنر از آن‌ها با نام OS Turbo X یاد می‌کند. این سیستم‌ها به طور منظم یکپارچه‌سازی فضای ذخیره‌سازی را زیر نظر دارند تا گوشی بتواند با گذر زمان هم با همان سرعت ابتدایی خود کار کند.

سیستم عامل برنامه‌ها را در پس زمینه به حالت تعلیق در می‌آورد تا فضا را آزاد کند، اما به شما امکان می‌دهد وقتی به برنامه باز می‌گردید، آن را از جایی که متوقف کرده‌اید ادامه دهید، گویی که هرگز بسته نشده بوده است.

یکی از قابلیت‌های چشمگیر Magic UI قابلیت Honor Share است که فقط می‌شود با لپ‌تاپ Honor MagicBook از آن استفاده کرد. این قابلیت به شما امکان می‌دهد صفحه نمایش گوشی هوشمند خود را به اشتراک بگذارید، برخی برنامه‌ها را همگام‌سازی کنید یا حتی فایل‌ها را به صورت یکپارچه همرسانی کنید. کیبورد و ماوس به صورت همزمان برای هر دو دستگاه قابل استفاده هستند. قابلیت صفحه نمایش آینه شده (دسترسی یک محتوا از منابع متعدد) برای کار با متدهای انتقال اطلاعات به کامپیوتر بهینه شده‌است.

به طور کلی رابط کاربری جدید Magic UI 6.1 از نظر ما دوست داشتنی بود. این رابط کاربری گزینه‌های سفارشی‌سازی معقولی دارد، روان و سریع است و تجربه کلی استفاده از آن لذت بخش است.

البته در برخی موارد هنوز جای پیشرفت دارد. مثلا شما نمی‌توانید حرکت کشیدن انگشت از بالا به پایین صفحه اصلی برای نمایش notification shade را تغییر دهید و به جستجوی سراسری در آن محدود شده‌اید. وقتی روی آیکون یک برنامه ضربه زده و نگه می‌دارید، روی منوی زمینه فقط گزینه‌ی Uninstall ظاهر می‌شود. از طریق منوی برنامه‌های اخیر هم دسترسی سریع به منوهای گفته شده وجود ندارد.

در انتهای  این بخش بهتر است رضایت خود را از وجود دکمه یا تاگل روشنایی خودکار و همچنین تنظیم حساسیت برای ژست‌های حرکتی مربوط به پیمایش در قسمت notification shade اعلام کنیم.  شما برای بازگشت از یک صفحه به صفحه‌ی قبلی نیازی نیست که دقیقا روی نماد Back ضربه بزنید، کافی ست از کناره‌ی سمت راست یا چپ صفحه نمایش انگشت خود را به جهت مخالف بکشید. شما خیلی سریع به این ژست حرکتی عادت خواهید کرد.

گوشی آنر 70 روی تراشه‌ی ارتقا یافته اسنپدراگون 778G یعنی اسنپدراگون 778G+ اجرا می‌شود. مدل پلاس نرخ کلاک بالاتری در هسته‌ی اصلی Cortex-A78 خود دارد. نرخ کلاک آن هم اکنون 2.5 گیگاهرتز شده اما مابقی کلاسترها بدون تغییر باقی مانده‌اند که شامل 3 هسته‌ی Cortex-A78 2.2 گیگاهرتزی و 4 هسته‌ی  Cortex-A55 1.9 گیگاهرتزی هستند. سرعت کلاک پردازنده گرافیکی Adreno 642L هم بدون تغییر باقی مانده است. هر دو تراشه‌ی TSMC بر اساس فناوری 6 نانومتری ساخته شده‌اند.

از نظر حافظه، دستگاه با پیکر بندی 8/128 گیگابایتی به عنوان مدل استاندارد عرضه شده است. اما می‌توان آن را در قالب‌های 8/256 گیگابایتی، 12/256 گیگابایتی و 12/512 گیگابایتی هم تهیه کرد. در بخش بعدی می‌خواهیم در مورد بنچمارک‌ها صحبت کنیم.

نتایج به دست آمده از بنچمارک‌ها بهره‌برداری کافی از تراشه Snapdragon 778G+ را نشان می‌دهد. به دلیل سرعت کلاک بالاتر هسته‌ی اصلی، عملکرد تک هسته‌ای آن نسبت به تراشه‌ی معمولی کمی بهتر شده است. در بقیه‌ی تست‌ها تفاوت بین دو تراشه انحراف بیشتری را نشان می‌دهند. با این حال وقتی آنر 70 را با سایر گوشی‌های قیمت مشابه مقایسه می‌کنیم، از نظر عملکرد پردازش نشده با آن‌ها قابل مقایسه نیست. در بین رقبا گزینه‌های زیادی با اسنپدراگون 888، اسنپدراگون 8 نسل 1 و یا حتی تراشه دایمنسیتی 8100 وجود دارد.

گوشی Honor 70 روی روش‌های سردسازی فانتزی خود زیاد مانور نمی‌دهد اما تراشه‌ی Snapdragon 778G+ آن چالش برانگیز نیست. البته یک راهکار نرم‌افزاری وجود دارد که بازی‌ها را بهینه کرده و نهایتا عملکرد روانی را ارائه می‌دهد. این تنها یک مورد از بین تمام مزیت‌های Turbo X است که در نهایت بهبود تجربه‌ی کلی بازی را به دنبال دارد.

این تست از آن تست‌های بازی نیست که 100%  پردازنده را به مدت یک ساعت شبیه‌سازی می‌کند. بنابراین معیار خوبی برای نمایش بهینه‌سازی‌های Turbo X نیست.

در نیمه‌ی اول تست، CPU توانست حداکثر عملکرد تئوری خود را حفظ کند اما بعد از 20 دقیقه یا بیشتر،  سرعت کلاک CPU به حدود 20% کاهش یافت.

تا پایان تست CPU بیش از حد دچار تاخیر می‌شد. قطعا چنین اتفاقی ایده‌آل نیست چرا که کاهش ناگهانی عملکرد به معنی کاهش بالقوه‌ی نرخ فریم در طول بازی ست. سناریوی بهتر این بود که سرعت کلاک به شکل پایدار در حد 80% یا 70% باقی بماند.

همان طور که قبلا گفته شد، بزرگترین پیشرفت نسبت به آنر 50 به بخش دوربین مربوط می‌شود. گوشی Honor 70 یک سنسور 54 مگاپیکسلی جدید سونی IMX800 را ارائه می‌دهد که به یک دیافراگم f/1.9 متصل شده است. خود لنز هم بسیار عریض به نظر می‌رسد که البته برای سلیقه‌ی Honor هم بیش از حد عریض است. اگزیف (Exif) فاصله کانونی این لنز را در حدود 24 میلی‌متر گزارش کرده است، بنابراین Honor فاصله کانونی را کمتر از 27 میلی‌متر در نظر گرفته، در نتیجه به جای نمونه‌های 13.5 مگاپیکسلی، تصاویر 12.5 مگاپیکسلی خواهید داشت اما مزیت این طراحی لنز در این است که هیچ گونه افزایش مقیاسی در آن وجود ندارد. این اولین باری نیست که کمپانی‌های آنر و هواوی چنین کاری می‌کنند. در بسیاری از گوشی‌های دیگر این دو شرکت، برای ساخت دوربین از رویکرد مشابهی استفاده شده است.

دوربین 8 مگاپیکسلی بی مصرف گوشی آنر 50 با یک دوربین فوق‌عریض 50 مگاپیکسلی مناسب با دیافراگم f/2.2 و میدان دید 122 درجه جایگزین شده است. این دوربین از فوکوس خودکار هم پشتیبانی می‌کند و در فاصله‌ی 2.5 سانتی‌متری از سوژه عکس‌های ماکروی خوبی می‌گیرد. از دوربین سوم فقط برای سنجش عمق استفاده می‌شود.

دوربین سلفی مثل گذشته 32 مگاپیکسلی ست و دیافراگم f/2.4 را ارائه می‌دهد.

برای راه‌اندازی برنامه‌ی دوربین پیشفرض کافی ست از گوشه‌ی سمت راست پایین صفحه‌ی قفل با یک انگشت به سمت چپ بکشید. هر کسی که قبلا از گوشی آنر یا هوآوی استفاده کرده باشد می‌داند که برنامه‌ی دوربین پیشفرض آن قابلیت‌های بسیار خوبی دارد و به شما حالت‌های عکاسی متنوعی را برای امتحان کردن ارائه می‌دهد، بنابراین نیازی به نصب برنامه شخص ثالث دیگری ندارید.

متداول‌ترین حالت‌های کاربردی دوربین به صورت اسلاید شکل چیده شده‌اند و شما می‌توانید با کشیدن انگشت به چپ و راست جابجا شده و حالت مورد نظر خود را انتخاب کنید. یک دکمه‌ی More هم وجود دارد که با ضربه زدن روی آن چند حالت اضافی می‌بینید که می‌توانید آن‌ها را به دلخواه خود مرتب کنید. البته امکان انتقال آن‌ها به قسمت اسلاید اصلی وجود ندارد.

اگر چه این موضوع به سرعت قابل تشخیص نیست اما با این گوشی می‌توانید به صورت دیجیتال تا 10 برابر زوم کنید. سطوح بزرگنمایی بین 2 تا 10 برابر و با ترکیب بزرگنمایی اپتیکال و دیجیتال با استفاده از هوش مصنوعی ایجاد می‌شود. شما قادر خواهید بود برای ایجاد بزرگنمایی در فاصله‌های کانونی مختلف دو انگشت خود را روی نمایشگر به هم نزدیک یا از هم دور کنید و یا این که انگشت خود را روی نوار لغزنده‌ی موجود در بالا و پایین بکشید.

در قسمت بالایی صفحه‌ی دوربین چند گزینه‌ وجود دارد. اولین آیکون اسکنر QR کد است. آیکون دوم برای خاموش و روشن کردن هوش مصنوعی ست. اگر این آیکون را روی حالت روشن بگذارید، گوشی هوشمند آنر 70 تنظیمات را طوری تغییر می‌دهد که تطابق با صحنه‌ی مورد نظر به بهترین شکل ممکن انجام شود. صفحه نمایش آن چه را که شناسایی می‌کند نشان می‌دهد (مثلا سگ‌ها، گل‌ها و ...). با این کار شما مطمئن می‌شوید که تنظیمات به درستی اعمال شده است.

آیکون بعدی آیکون فلش است که می‌توانید آن را روی حالت روشن، خاموش یا همیشه روشن قرار دهید. با آیکون بعدی بین فیلترهای دیجیتالی مختلف می‌توان یکی را انتخاب کرد. در انتها یک آیکون تنظیمات وجود دارد که با استفاده از آن می‌توانید تغییرات گسترده‌تری مثل نسبت تصویر، روشن کردن کنترل صدا و انتخاب رزولوشن ویدیو را اعمال کنید.

شما می‌توانید برای انتخاب نقطه‌ی فوکوس مورد نظر خود روی نمایشگر Honor 70 ضربه بزنید و زمانی که آماده‌ی عکسبرداری هستید از دکمه‌ی شاتر مجازی یا کلیدهای فیزیکی کم و زیاد کردن صدا استفاده کنید.

شما در حالت پرتره می‌توانید با فعال کردن گزینه‌ی Bokeh یا اعمال فیلتر Beauty با مقیاسی بین 0 تا 10، از سوژه‌های انسانی برای ایجاد افکت عمق میدان استفاده کنید.

حالت Pro photo به شما امکان می‌دهد ایزو، فوکوس، تعادل رنگ سفید، نوردهی و سرعت شاتر را تغییر دهید.

یک چیز عجیب و شاید آزاردهنده در مورد سوییچ‌های دوربین روی منظره‌یاب این است که این سوییچ‌ها دقیقا در کنار سرعت شاتر و نوار حالت‌های دوربین قرار نمی‌گیرند. تاگل‌های برنامه‌ی دوربین فقط می‌توانند از لبه‌ی سمت راست نمایشگر به چپ بروند و بالعکس. شما برای جابجایی بین دوربین‌ها باید انگشت خود را روی منظره‌یاب به بالا بکشید.

دوربین اصلی

رزولوشن پیشفرض دوربین 54 مگاپیکسلی 13.5 مگاپیکسل است اما چون آنر کناره‌ها را برای دستیابی به فاصله‌ی کانونی باریک‌تر 27 میلی‌متری کراپ می‌کند، رزولوشنِ تصاویرِ استاندارد 12.5 مگاپیکسل است. با این حال اگر با رزولوشن کامل 54 مگاپیکسلی عکس بگیرید، فاصله کانونی 24 میلی‌متری را به ارمغان می‌آورد.

تصاویر 12.5 مگاپیکسلی ثبت شده با دوربین اصلی در نور روز

نمونه عکسهای ثبت شده‌ی زیر خوب به نظر می‌رسند و از نظر ظاهری مشابه عکس‌های آنر 50 هستند. این عکس‌ها شارپ‌اند، دامنه‌ی دینامیکی وسیعی دارند، جزییات خوبی ارائه می‌دهند و رنگ‌های زیادی را در بر می‌گیرند. شاید از نظر برخی افراد زیادی رنگارنگ باشد اما ظاهر کلی آن از نظر ما با طراوت است. حتی با وجود این که آسمان ابری نبود، از نظر ما عکس‌ها نوردهی کمی داشتند. در این عکس‌ها سایه‌ها کم نور به نظر می‌رسیدند و در کل تصاویر تا حدی تیره‌تر از حد معمول بودند.

تصاویر 12.5 مگاپیکسلی ثبت شده با دوربین اصلی در نور روز

هیچ نویز آزاردهنده‌ای در تصاویر وجود نداشت،حتی تصاویر ثبت شده در داخل خانه. وضوح و شارپی عکس‌ها حتی در شرایط نوری چالش برانگیز نیز حفظ می‌شد.

اگر چه حالت 54 مگاپیکسلی میدان دید وسیع‌تر، تصاویر یکدست‌تر و جزییات بیشتری را ارائه می‌دهد اما در عوض تصاویر در این حالت نویز بیشتری دارند و محدوده‌ی دینامیکی آن‌ها کمتر است.

عکس‌های ثبت شده با رزولوشن 54 مگاپیکسلی دوربین اصلی در نور روز

بزرگنمایی دو برابری

مطمئنا کیفیت عکس‌هایی که با بزرگنمایی دو برابری گرفته شده‌اند، به خوبی عکس‌های تله‌فوتو نیست اما در شراط نوری مناسب باز هم مورد قبول‌اند. حالت Rendition مشابه حالت استاندارد بزرگنمایی 1 برابری ست، بنابراین هر آن چه پیش از این در مورد دوربین اصلی گفته شد در این جا هم صدق می‌کند. البته در این حالت تصاویر داخل خانه نویز بیشتری خواهند داشت. عکس‌هایی که با حالت بزرگنمایی دو برابری گرفته می‌شوند برای پست‌های معمولی در پیام‌رسان‌های اجتماعی مناسب هستند.

عکس‌های ثبت شده با بزرگنمایی 2 برابری در نور روز

دوربین فوق‌عریض

دوربین فوق‌عریض آنر 70 نسبت به نسل قبلی پیشرفت زیادی داشته و حتی نسبت به اکثر دوربین‌های فوق‌عریض گوشی‌های موجود در این محدوده‌ی قیمتی هم توانمندتر است. با تمام این‌ها ما از سنسور 50 مگاپیکسلی این دوربین توقع بیشتری داشتیم. با این حال و با توجه به فوق عریض بودن دوربین، تصاویر ثبت شده با آن واضح هستند و جزییات خوب و رنگ‌های زنده‌ای ارائه می‌دهند. محدوده دینامیکی چندان چشمگیر نیست چرا که گاهی اوقات در عکس‌ها هایلایت‌های صاف شده و سایه‌های در هم شکسته دیده می‌شود. اما مشکل اصلی این دوربین هیچ یک از این موارد نیست.

عکس‌های ثبت شده با دوربین فوق‌عریض 50 مگاپیکسلی در نور روز

مشکلات مهم‌تر این دوربین مربوط به محو شدگی لبه‌ی سمت راست تمام عکس‌ها و همچنین فریز رنگی آن‌ها بود. این مشکلات به وضوح در اطراف لبه‌ی پنجره‌ها و ساختمان‌ها قابل مشاهده است. به یاد داشته باشید که محو شدگی لبه‌ی ناشی از معیوب بودن لنز دستگاه، ممکن است شما را با مشکلاتی مواجه کند. علاوه بر این‌ها، قدری رنگ سرخابی هم در پس زمینه‌های سفید دیده می‌شود.

دوربین ماکرو

بر خلاف اکثر گوشی‌های هوشمند موجود در این رده‌ی قیمتی، گوشی هوشمند آنر 70 دوربین ماکروی اختصاصی ندارد، بنابراین از آنجایی که دوربین فوق‌عریض مجهز به فوکوس خودکار است، برای عکسبرداری ماکرو به این لنز متکی ست. این قابلیت به طور معمول در گوشی‌های رده بالا دیده می‌شود، بنابراین این که آنر 70 روی دوربین فوق عریض خود فوکوس خودکار دارد، خیلی خوب است. ناگفته نماند، عکس‌های ماکروی ثبت شده با این دوربین کیفیت چشمگیری دارند.

در حقیقت عکس‌های ماکروی ثبت شده با دوربین فوق‌عریض از عکس‌های هر دوربین ماکروی اختصاصی 2 یا 5 مگاپیکسلی بهترند. این عکس‌ها به هیچ وجه بی‌روح نیستند، جزییات خوبی دارند و شارپ‌اند.

فاصله‌ی فوکوس در این دوربین تا 2.5 سانتی‌متر است. یک کلید بزرگنمایی 2 برابری اختصاصی هم برای ثبت عکس‌های نزدیک‌تر نیز در دسترس قرار دارد. البته بزرگنمایی با برش یا افزایش مقیاس همراه است، بنابراین بهتر است بیشتر از همان حالت بزرگنمایی یک برابری استفاده کنید.

عکس‌های ماکرو ثبت شده با بزرگنمایی 1 برابری و 2 برابری

دوربین اصلی

به نظر می‌رسد کمپانی آنر روی حالت شبانه‌ی گوشی آنر 70 کار کرده چرا که عملکرد آن در این شرایط به طرز قابل توجهی بهتر از آنر 50 است. عکس‌های زیر بسیار واضح‌اند و کنتراست عالی، دامنه دینامیکی گسترده و جزییات دقیق قابل توجهی دارند. رنگ‌ها هم کاملا زنده و با طراوت به نظر می‌رسند. عکس‌ها با وجود شارپ شدگی مصنوعی، ظاهر خیلی خوبی دارند.

حتی زمانی که حالت شب روشن نیست، باز هم تعادل خوبی بین نقاط روشن و سایه‌ها وجود دارد و بدون ایجاد نویز زیاد، جزییات قابل توجهی در سایه‌ها دیده می‌شود. با این حال ممکن است از نظر برخی افراد عکس‌ها بیش از حد مصنوعی باشند، مثل عکس‌های رندر شده در رایانه.

روشن کردن حالت شب، ظاهر تصاویر را به شکل قابل توجهی تغییر نمی‌دهد. در واقع با روشن کردن این حالت کنتراست، اشباع رنگ و وضوح بیشتری دریافت می‌کنید. این تفاوت‌ها فقط با بررسی دقیق قابل تشخیص است. در این حالت سایه‌ها کمی روشن‌تر و منابع نور متعادل‌تر هستند. با این وجود تفاوت‌ها بسیار ناچیزند و با توجه به این که Honor 70 با روشن بودن حالت شب برای گرفتن عکس به زمان زیادی نیاز دارد، توصیه ما این است که برای عکاسی در شب هنگام، اگر صحنه خیلی تاریک نباشد، از حالت استاندارد Photo استفاده کنید. ثبت عکس با روشن بودن حالت شب حدود 3 تا 4 ثانیه طول می‌کشد که زمان نسبتا زیادی ست.

عکس‌های ثبت شده با دوربین اصلی با روشن بودن حالت شب

عکس‌های ثبت شده با بزرگنمایی 2 برابری در نور کم، در دو وضعیت نرمال و حالت شب

همان‌طور که انتظار داشتیم، ظاهر کلی عکس‌ها مشابه حالت استاندارد با بزرگنمایی 1 برابری ست، با این تفاوت که عکس‌ها در این حالت به طرز قابل توجهی یکدست‌تر هستند. حالت شب وضوح بیشتری به عکس‌ها اضافه می‌کند اما نه زیاد. در واقع این حالت گاهی اوقات می‌تواند صحنه را بدتر کند. به طور کلی حالت بزرگنمایی 2 برابری روش قابل اعتمادی برای عکاسی بعد از غروب آفتاب نیست.

دوربین فوق‌عریض

عملکرد دوربین فوق‌عریض به شکل قابل توجهی بالاتر از حد متوسط است. اگر در نور کم با حالت استاندارد عکسبرداری کنید، عکس‌های زیبایی در محدوده دینامیکی گسترده و با کنتراست خوب و رنگ‌های متنوع خواهید داشت. با توجه به فوق‌عریض بودن دوربین عکسها وضوح خوبی هم دارند.

ما در این جا هم به شما همان توصیه‌ها را می‌کنیم: روی حالت استاندارد عکس بگیرید و در نور کم از حالت شب استفاده نکنید چرا که مزیت قابل توجهی ندارد.

عکس‌های ثبت شده با دوربین فوق‌عریض در نور کم، در دو وضعیت نرمال و حالت شب

عکس‌های پرتره

آنر 70 عکس‌های مناسبی می‌گیرد اما مطلب خاصی در مورد آن‌ها نمی‌توان گفت. این عکس‌ها حتی در شرایط نوری خوب هم فاقد جزییات هستند و و الگوریتم تشخیص لبه در آن عملکردی افراطی دارد چرا که اغلب اوقات اطراف سوژه لبه‌ها محو به نظر می‌رسند. باز تولید رنگ‌ در عکس‌ها به خوبی انجام می‌شود، البته اشباع زیاد از حدی دارند. قابلیت HDR هم در حفظ نوردهی مناسب به سوژه عملکرد خوبی دارد.

نمونه عکس‌های پرتره

عکس‌های سلفی

سلفی‌های گوشی آنر 50 ما را تحت تاثیر قرار داد و آنر 70 هم از این قاعده مستثنی نیست. عکس‌های سلفی این گوشی در این رده‌ی قیمتی یکی از بهترین‌هاست چرا که وضوح بالایی دارند و نسبت به عکس‌های پرتره‌ جزییات بیشتری ارائه می‌دهند.

البته در این عکس‌ها رنگ‌ها بیش از حد اشباع‌اند زیرا سوژه در آن‌ها با پوستی که بیش از اندازه‌ی معمول قرمز شده دیده می‌شود. وجود نور کم عملکرد دوربین سلفی را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد چرا که در شرایط چالش برانگیزتر هم هیچ نویزی در عکس‌ها وجود ندارد و کوچکترین جزییات هم در آن‌ها حفظ می‌شود.

عکسهای سلفی نرمال و پرتره

گوشی Honor 70 می‌تواند با دوربین اصلی و فوق‌عریض، با کیفیت 2160p و نرخ 30 فریم بر ثانیه فیلمبرداری کند. این قابلیت نادری ست چرا که اکثر رقبا یک سنسور 8 مگاپیکسلی ضعیف دارند که قادر به ضبط فیلم با کیفیت 4K نیست. علاوه بر فیلمبرداری به صورت استاندارد، گوشی آنر 70 حالت‌های منحصر به فردی مثل حالت Solo Cut برای وب نویسی ویدیویی و همچنین حالت Multi-video در یک زمان را ارائه می‌دهد.

حالت Solo Cut برای تولیدکنندگان محتوا کاربرد دارد. در این حالت دوربین با استفاده از یک الگوریتم هوش مصنوعی یک سوژه را در کل فیلم دنبال کرده و او را در مرکز توجه قرار می‌دهد. این الگوریتم حتی پس از خارج شدن سوژه از کادر، به محض ورود مجددا آن را شناسایی کرده و روی آن فوکوس می‌کند. شما می‌توانید مرکز توجه را در حین حرکت تغییر دهید.

به نظر می‌رسد کمپانی آنر قابلیت‌های فیلمبرداری را در این گوشی بهبود داده است چرا که ضبط ویدیو با آن در حالت استاندارد نسبت به گوشی آنر 50 واضح‌تر و دقیق‌تر شده است. این فیلم‌ها محدود دینامیکی گسترده‌تری دارند، رنگ‌ها پررنگ‌ترند و با وجود هوای ابری، هیچ مشکلی در تعادل بین نور و سایه‌ها وجود نداشت. در آن‌ها نویز وجود ندارد و کنتراست مناسب است. این گوشی در این محدوده‌ی قیمتی از نظر فیلمبرداری یکی از بهترین‌هاست.

فیلمبرداری دوربین فوق‌عریض اگر چه بی‌نقص نیست اما قطعا عملکردی بهتر از دوربین‌های 8 مگاپیکسلی رقیب دارد. با این حال انتظار کاهش قابل توجه وضوح و جزییات، کنتراست کمتر، رنگ‌های اشباع شده‌ی کمتر و نوردهی کلی تیره‌تر با سایه‌های نه چندان دقیق را داشته باشید. در فیلمبرداری با این دوربین باز هم لبه‌ی سمت راست محو شدگی داشت که البته ممکن است به طور خاص تنها مربوط به این گوشی مورد بررسی ما باشد.

گوشی موبایل آنر 70 مثل مدل قبلی خود یک گوشی میان‌رده‌ی توانا و خوب است. این گوشی یک نمایشگر عالی، تراشه‌ی خوب، عمر باتری قابل اطمینان و نسبت به محدوده‌ی قیمتی خود، دوربین‌هایی بالاتر از حد متوسط دارد. منظور ما در این مورد بیشتر عملکرد دوربین سلفی و دوربین فوق‌عریض 50 مگاپیکسلی ست که از دوربین‌های معمول 8 مگاپیکسلی بسیار بهتر هستند.

متاسفانه قیمت این گوشی بهترین مشخصه‌ی آن نیست. اکثر افراد گوشی‌های آنر را با قیمت مقرون به صرفه و طراحی جامع و کامل می‌شناسند اما به نظر می‌رسد قیمت‌گذاری دستگاههای آنر پس از جدا شدن از کمپانی هواوی چالش برانگیز شده است.

قیمت گوشی آنر 70 در اروپا حدود 500 یوروست. این در حالی ست که اکثر گوشی‌های قاتل پرچم‌دار در این محدوده قیمتی قرار می‌گیرند اما آنر 70 با آن‌ها فاصله‌ی زیادی دارد.

به ترتیب از راست به چپ: Xiaomi Poco F4 GT، Samsung Galaxy S21 FE 5G، Xiaomi 12 Lite

این گوشی در مقایسه با گوشی‌های Realme GT2 و GT Neo3 وضعیت یکسانی دارد. قیمت گوشی GT2 حدود 100 یورو از گوشی Honor 70 کمتر است اما GT Neo 3 دقیقا با این گوشی هم قیمت است. با این حال هر دوی این گوشی‌های ریلمی از تمام جهات نسبت به آنر 70 عملکرد بهتری دارند، البته به جز دوربین‌های سلفی و فوق‌عریض.

از راست به چپ به ترتیب: Realme GT 2، Realme GT Neo 3

گوشی Poco F4 GT با قیمت مشابه نمونه‌ی دیگری از یک گوشی میان‌رده‌ی قاتل پرچم‌دار است. مزیت این گوشی نسبت به سایر گوشی‌های هم رده‌اش، وجود تراشه‌ی اسنپدراگون 8 نسل 1 است. این دستگاه یک نمایشگر OLED بهتر با پشتیبانی از استاندارد HDR10+، فناوری شارژ سریع‌تر و چهار اسپیکر استریو دارد (نه فقط دو تا). اما مزیت آنر 70 نسبت به آن عملکرد کلی دوربین است. آنر 70 دوربین فوق‌عریض و دوربین اصلی بهتری دارد و سلفی‌های زیباتری می‌گیرد، عمر باتری بیشتری هم دارد.

در نهایت از نظر ما گوشی Xiaomi 12 Lite می‌تواند جایگزین فوق‌العاده‌ای برای آنر 70 باشد، به این دلیل که ممکن است وزن سبک و طراحی جمع و جور آنر 70 باعث شده آن را انتخاب کنید. گوشی شیائومی 12 لایت از این گوشی هم سبک‌تر و کوچک‌تر است و قابلیت‌ها و سخت‌افزارهای مشابه و حتی بهتری دارد. این گوشی از HDR10+ و دالبی ویژن پشتیبانی می‌کند، اسپیکرهای استریو دارد، سریع‌تر شارژ می‌شود و عمر باتری آن در حد آنر 70 است. گوشی آنر 70 از نظر عملکرد دوربین از شیائومی 12 لایت اندکی پیشی می‌گیرد اما از آنجایی که Xiaomi 12 Lite کمتر از 450 یورو قیمت دارد، نسبت به آنر 70 جایگزین مقرون به صرفه‌تری محسوب می‌شود.

گوشی آنر 70 یک گوشی همه‌کاره‌ی واقعا زیباست که دوربین فوق‌عریض بهتری نسبت به اکثر گوشی‌های هم‌رده‌ی خود دارد و با دوربین سلفی با کیفیت، شارژ سریع، نمایشگر زیبا و طراحی سبک و جذاب عرضه می‌شود. اما چیزی که باعث می‌شود به این راحتی‌ها نتوانیم خرید گوشی آنر 70 را به شما توصیه کنیم، قیمت آن است. گزینه‌های متعددی با مجموعه قابلیت‌های مشابه وجود دارد که قیمت کمتری دارند. گزینه‌های قدرتمندتری هم هستند که با قیمت Honor 70 قاتلان گوشی‌های پرچم‌دار به شمار می‌روند.

گوشی آنر 70 چندین عیب مهم دارد که نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت. تراشه‌ی آن نسبت به قیمت چندان ایده‌آل نیست، اسپیکرهای استریو ندارد، صدای اسپیکر تکی آن چندان بلند نیست و عمر باتری آن در رده‌ی قیمتی خود بهترین نیست. اگر در ماه‌های اینده قیمت آن کاهش یابد می‌تواند برای بسیاری از اشخاص گزینه‌ی مناسبی باشد اما در حال حاضر شاید بهتر باشد پولی را که با زحمت به دست آورده‌اید، برای خرید گوشی دیگری خرج کنید.