گوشی هوشمند سامسونگ Samsung Galaxy A12 – حافظه 128 و رم 6 گیگابایتی

پنل پشتی گوشی هوشمند Galaxy A12 پلاستیکی ست که طول آن 164 میلی‌متر و عرض آن 75.8 میلی متر است و مطمئناً این گوشی یک گوشی بزرگ به شمار می‌آید اما اندازه‌ی آن در حد سایر گوشی‌های اندرویدی بازار است. در قسمت پنل جلو یک صفحه نمایش 6.5 اینچی از نوع IPS با رزولوشن 1600 در 720 پیکسل قرار دارد. این میزان رزولوشن برای یک صفحه نمایش 6.5 اینچی مطلوب نیست اما گوشی‌های اندکی هم وجود دارند که با این محدوده قیمت، کیفیت p1080 را ارائه دهند. در قسمت بالای صفحه نمایش، یک ناچ به چشم می‌خورد که  دوربین سلفی را در خود جای داده‌است (کمپانی سامسونگ این نوع طراحی دوربین سلفی را Infinity-V نامیده‌است)، در قسمت پایین صفحه نمایش نیز یک حاشیه کوچک وجود دارد.

در قسمت سمت راست کناره گوشی، یک دکمه پاور که با سنسور اثر انگشت ترکیب شده به چشم می‌خورد. این دکمه کمی بالاتر از قسمت وسط قرار گرفته و با انگشت شست دست راست به راحتی قابل استفاده است اما دسترسی به دکمه تنظیم صدا که در بالای دکمه‌ی خواننده اثر انگشت قرار گرفته، کمی سخت‌تر است.

اسلات سیم کارت درکناره سمت چپ و بالا قرار دارد. این اسلات به شما امکان می‌دهد به طور همزمان از دو سیم کارت نانو و یک حافظه میکرو اس دی برای ارتقا حافظه دستگاه استفاده کنید.

قسمت پایینی گوشی گلکسی A12، پورت یو اس بی (USB) نوع C را در خود جای داده‌است. سایر اجزایی که در این قسمت قرار دارند شامل جک هدفون 3.5 میلی‌متری، اسپیکر و میکروفون اولیه ست. سوراخی که در قسمت بالایی دستگاه وجود دارد، محل قرارگیری میکروفون ثانویه ست.

گوشی گلکسی A12 دارای ابعاد 164 در 75.8 در 8.9 میلی‌متر و وزن 205 گرم است. ابعاد آن با ابعاد بیشتر رقبایش برابر است اما وزن A12 از آن‌ها چند گرمی سنگین‌تر است.

به طور کلی، طراحی گوشی گلکسی آ12 دوست‌داشتنی ست، پنل پشتی پلاستیکی آن با بافت متفاوتی که دارد کاربر پسندتر است و اسلات سیم کارت که دو سیم کارت و یک کارت میکرو اس دی را در خود جای می‌دهد امتیاز مهمی محسوب می‌شود اما اگر سامسونگ از یک حفره برای دوربین سلفی استفاده می‌کرد بهتر بود.

گوشی گلکسی A12 یکی از معدود گوشی‌های سامسونگ است که صفحه نمایش OLED ندارد. این گوشی دارای صفحه نمایشی 6.5 از نوع  LCD IPS است و رزولوشن تصویر 720 در 1600 پیکسل و تراکم پیکسلی 270 پیکسل در هر اینچ را ارائه می‌دهد. مطمئنا این پنل به اندازه‌ی پنل‌های فول اچ دی وضوح و شفافیت ندارد اما برای این محدوده قیمتی هنوز هم خوب است.

در تست‌های انجام شده، زمانی که اسلایدر مربوط به تغییر روشنایی را به صورت دستی تغییر می‌دادیم، روشنایی صفحه نمایش در گلکسی A12 کمی از 400 نیت کمتر بود. این گوشی سنسور اختصاصی نور محیط ندارد اما به منظور تطبیق دادن روشنایی صفحه نمایش با محیط از دوربین سلفی استفاده می‌کند. زمانی که تاگل مربوط به این قابلیت را فعال کردیم میزان روشنایی به 472 نیت افزایش پیدا کرد. افزایش یا عدم افزایش ، کنتراست حدود 1300:1 بود که برای گوشی‌هایی که صفحه نمایش ال سی دی دارند رقم خوبی محسوب می‌شود.

بر خلاف بسیاری از گوشی‌های سامسونگ، گلکسی A12 هیچ حالت رنگی ندارد و تنها پنلی دارد که تا حدودی می‌تواند فضای رنگ sRGB را بازتولید کند. میانگین dE2000 برای این گوشی 4.9 به دست آمد اما رنگ سفید تا حد زیادی در آن متمایل به رنگ آبی بود و نقطه سفید حدود 8 واحد با جایی که باید باشد اختلاف داشت.

گوشی هوشمند گلکسی A12 از یک باتری 5000 میلی آمپر ساعتی تغذیه می‌کند که برای سخت‌افزار نسبتا متوسط آن کافی ست.

ما با باتری کاملا پر این گوشی توانستیم بیش از 16 ساعت از طریق Wi-Fi وب‌گردی و کمتر از یک ساعت به صورت آفلاین به تماشای فیلم بپردازیم. در حالت مکالمه باتری A12 بیش از 31 ساعت شارژدهی داشت که این بسیار عالی ست و در حالت آماده به کار نیز عملکرد خوبی از خود نشان داد. در نهایت گلکسی A12 امتیاز پایداری 123 ساعته را کسب نمود.

شارژر موجود در جعبه همان شارژر قدیمی و قابل اعتماد سامسونگ یعنی Adaptive Fast Charging (سازگار با QuickCharge 2.0) است اما مشخص نیست که این گوشی از چه استاندارد شارژی پشتیبانی می‌کند.

با استفاده از این آداپتور، حدود 3 ساعت طول کشید که باتری گوشی گلکسی A12 از حالت کاملا خالی تا 100% شارژ شود. این سرعت شارژ شدن سرعت بسیار کندی ست. بعد از 30 دقیقه تنها 20% از ظرفیت باتری پر شد که این هم بسیار ناامید کننده ‌است.

گوشی هوشمند گلکسی A12 در قسمت پایینی خود دارای یک اسپیکر با صدای پرتاب شونده رو به پایین است. این اسپیکر صدای بلندی ندارد و می‌توان گفت از این نظر امتیاز پایین‌تر از حد متوسط را دریافت می‌کند. اسپیکر گلکسی A12 از نظر کیفیت، ارائه فرکانس‌های پایین و صداهای زیر نیز ضعیف عمل می‌کند اما در حجم صداهای بالا هیچ گونه اعوجاجی وجود ندارد، که این قابلیت بسیار خوبی ست.

گوشی گلکسی A12ای که ما بررسی کردیم اندروید 10 و رابط کاربری One UI 2.5 را داشت اما امیدواریم که سامسونگ آن را به زودی به روز رسانی کند.

رابط کاربری One UI از یک گوشی به گوشی دیگر یکسان است و چیز قابل ذکر چندانی برای A12 وجود ندارد. روی صفحه قفل و در گوشه‌های پایین آن چند میانبر وجود دارد. نمادهای نوتیفیکیشن‌ها نیز در پایین ساعت قرار می‌گیرند.  چون صفحه نمایش این گوشی از نوع LCD ست، از قابلیت صفحه نمایش همیشه روشن پشتیبانی نمی‌کند.

سنسور اثر انگشت تعبیه شده روی کناره‌ی گوشی، برای باز کردن قفل بسیار مناسب است و با انگشت شست و اشاره خوب کار می‌کند. برای این که این سنسور را در ابتدای کار راه‌اندازی کنید، باید با انگشتتان انقدر ضربه بزنید که تمام قسمت‌های اثر انگشتتان در حافظه گوشی ثبت شود.

زمانی که گوشی را در جیب خود قرار می‌دهید و یا ناخودآگاه قسمت مربوط به سنسور را لمس می‌کنید، امکان دارد این لمس‌های تصادفی سنسور اثر انگشت را موقتا از کار بیاندازد. برای جلوگیری از این اتفاق باید در تنظیمات مربوط به این سنسور گزینه Press را فعال کنید تا فقط با فشار دادن انگشت روی سنسور قفل گوشی باز شود.

البته سنسور تشخیص چهره هم برای باز کردن قفل گوشی در دسترس است. این سنسور با دوربین سلفی کار می‌کند و در آن خبری از اسکن سه بعدی چهره نیست پس آنچان که باید ایمن نیست اما راه حل راحتی برای باز کردن قفل گوشی به شمار می‌آید.

قسمت‌های اصلی رابط کاربری تقریباً مانند سایر گوشی‌های سامسونگ چند سال گذشته است.

ژست‌های حرکتی نیز در دسترس‌اند و می‌توانید آن‌ها را در ابتدای راه‌اندازی گوشی فعال کنید. حالت تاریک کل سیستم نیز موجود است.

قابلیتی که در A12 نیز مثل سایر گوشی‌های گلکسی رده پایین حذف شده، پنل‌های Edge است. به جز این مورد، بقیه‌ی قابلیت‌های نرم‌افزاری آن مشابه دیگر گوشی‌های سامسونگ است و گالری، مدیریت فایل و مرورگر مخصوص سامسونگ را دارد. یک برنامه رادیویی FM هم در دسترس است که به اتصال هدفون به عنوان آنتن نیاز دارد (برخی از گوشی‌ها دارای آنتن FM داخلی هستند).

برای گوشی گلکسی A12 یک تراشه مدیاتک Helio P35 در نظر گرفته شده‌است. پردازنده مرکزی هشت هسته‌ای آن تنها از هسته‌های Cortex-A53 استفاده می‌کند به این صورت که چهار هسته‌ی آن 2.35 گیگاهرتز و چهار هسته دیگر 1.8 گیگاهرتز سرعت کلاک دارند. گوشی گلکسی A12 از نظر نرخ کلاک از گوشی‌های گلکسی رده پایین‌تر مثل M02s و A02s که نرخ کلاک 8 هسته‌ آن‌ها تنها 1.8 گیگاهرتز است، بهتر است.

پردازنده گرافیکی PowerVR GE8320 به کار رفته در تراشه‌ی Helio P35، در تراشه‌های هیلوی دیگری مثل G25، G35 و بسیاری از گوشی‌های اقتصادی دیگر نیز وجود دارد.

گلکسی A12 از نظر حافظه رم و حافظه داخلی پیکربندی‌های متفاوتی دارد که از 3 گیگابایت رم و 32 گیگابایت حافظه داخلی آغاز شده و تا 6 گیگابایت رم و 128 گیگابایت حافظه داخلی ادامه می‌یابد. گوشی مورد بررسی ما در این مقاله مجهز به 4 گیگابایت رم و 128 گیگابایت حافظه داخلی بود.

ضعف تراشه گلکسی A12 در تست‌های GeekBench به سرعت مشخص می‌شود. دیگر رقبای احتمالی این گوشی مانند ریلمی 7 یا ردمی 9 یا ردمی 9T شیائومی بسیار قدرتمندتر عمل می‌کنند و حتی گوشی‌های هوشمند ریلمی 7i و پوکو M3 هم به راحتی از گلکسی A12 پیشی می‌گیرند.

تراشه این گوشی نه تنها در بنچمارک‌ها جایگاه خاصی ندارد، بلکه در استفاده‌های معمول و عادی نیز دجار تاخیر می‌شود. بنابراین اگر به دنبال عملکرد بهتر هستید، گلکسی A12 برای شما چندان مناسب نیست.

گوشی گلکسی A12 یک ماژول دوربین چهارگانه در پنل پشتی خود دارد. به نظر می‌رسد که 2 دوربین آن واقعی و 2 دوربین دیگر آن تنها برای بازاریابی و تبلیغات بهتر به کار رفته‌اند.

دوربین اصلی از حسگر 48 مگاپیکسلیGM2  سامسونگ استفاده می‌کند و با آرایه‌ی فیلتر رنگی تتراسل (یا Quad Bayer)، چهار پیکسل 0.8میکرومتری را در یک دسته قرار می‌دهد و رزولوشن تصویر پیش فرض 12 مگاپیکسلی را به وجود می‌آورد. دیافراگم این لنز 2.0 و فاصله کانونی آن معادل 25 میلی‌متر است.

دوربین بعدی دوربین فوق‌عریض است. این دوربین از یک سنسور متوسط 5 مگاپیکسلی با لنزی با پوشش دهی 123 درجه تشکیل شده‌است. بر خلاف دوربین‌های فوق‌عریض گوشی‌های رده بالاتر، دوربین فوق‌عریض این گوشی هیچ نوع تصحیح اعوجاج نرم‌افزاری ندارد.

دو دوربین دیگر سنسورهای 2 مگاپیکسلی دارند. یکی از آن‌ها دوربین ماکروست که هنگامی که از سوژه 3 سانتی‌متر و نیم فاصله دارد، قابل کاربرد است. دوربین دیگر یک سنسور عمق‌سنج است که نمی‌توان با آن به صورت مستقیم عکسبرداری کرد.

برای عکس‌برداری سلفی، یک دوربین 8 مگاپیکسلی در شکاف صفحه نمایش وجود دارد. این دوربین نیز دارای دیافراگم 2.2 و فاصله کانونی‌ای معادل 25 میلی‌متر است.

برنامه دوربین در گوشی هوشمند گلکسی A12 مثل دیگر گوشی‌های سامسونگ خوب و ساده است و به راحتی می‌توان از آن استفاده کرد. استفاده از آن به همان طریق معمول است و با کشیدن صفحه به سمت چپ و راست بین حالت‌های موجود جابجا می‌شوید. البته در برنامه دوربین گزینه‌ای هم برای تغییر ترتیب قرارگیری دوربین‌ها و اضافه یا حذف برخی از حالت‌ها از منظره‌یاب وجود دارد. اگر انگشت خود را به صورت عمودی بکشید بین دوربین سلفی و دوربین‌های پنل عقب جا به جا می‌شوید.

ابزاری هم برای کنترل بزرگنمایی (tree designation) موجود است. این ابزار برای دوربین تله‌فوتو کار نمی‌کند اما تا سه واحد برای دوربین فوق‌عریض و دو واحد برای دوربین اصلی امکان بزرگنمایی وجود دارد. تنها با یک حرکت کوچک، می‌توانید روی سوژه مورد نظر خود بزرگنمایی کنید، در این مرحله سطوح بزرگنمایی از پیش تعیین شده در حالت‌های بزرگنمایی 2 برابری، 4 برابری و 10 برابری ظاهر می‌شوند.

منظره‌یاب آیکون‌های تنظیم استانداردی هم دارد که به صورت چرخ‌دنده در گوشه بالا و سمت چپ قرار گرفته‌است. موارد معمول مانند رزولوشن فیلم، خطوط محور، اطلاعات مربوط به مکان و دیگر موارد را می‌توان در منو پیدا کرد. هیچ نوع بهبود دهنده‌ی صحنه‌ای ( قابلیت هوش مصنوعی سامسونگ مبتنی بر قابلیت افزایش پردازش صحنه) در گوشی A12 وجود ندارد.

حالت پرو (Pro) هم وجود دارد اما در حد بسیار ابتدایی پیاده‌سازی شده به این صورت که تنها به شما امکان می‌دهد ایزو (بین 100 تا 800) و تعادل رنگ سفید و همچنین جبران نوردهی ( -2EVتا +2EV را با گام 0.1EV) را انتخاب کنید. متأسفانه در این جا هیچ گزینه‌ای برای فوکوس دستی وجود ندارد.

عکس‌های ثبت شده در روشنایی روز با دوربین اصلی گلکسی A12 واضح هستند و جزئیات نسبتاً بالایی را ثبت می‌کنند و نویز بسیار کمی دارند. محدوده داینامیک عکس‌ها ،آن هم برای گوشی‌‌ای با این کالیبر، بسیار گسترده است. وضوح رنگ‌ عکس‌ها نیز قابل ستایش است. البته ممکن است وضوح رنگ تنها روی گوشی انقدر خوب و زنده به نظر برسد اما در کل، رنگ موجود در عکس‌های ثبت شده با گلکسی A12 در حد خود بسیار دقیق است.

عکس‌های ثبت شده با دوربین اصلی سامسونگ گلکسی A12 در نور روز

درست است که رزولوشن 48 مگاپیکسلی دوربین اصلی جزئیات بیشتری را آشکار می‌کند اما در عوض دامنه داینامیک را کاهش می‌دهد و نویز تصاویر را زیاد می‌کند.

عکس‌های ثبت شده با رزولوشن 48 مگاپیکسلی دوربین اصلی سامسونگ گلکسی A12 در نور روز

گوشی گلکسی A12 دوربین تله‌فوتو ندارد و سامسونگ شما را با سطوح بزرگنمایی موجود در منظره‌یاب به اشتباه نمی‌اندازد و از این طریق نشان می‌دهد که سخت‌افزار لازم برای این کار را ندارد با این وجود، می‌توانید از بزرگنمایی دیجیتالی استفاده کنید. سطوح بزرگنمایی دیجیتالی از پیش تعریف شده و حداکثر تا 10 برابر است. این حد از بزرگنمایی دیجیتالی برای گوشی هوشمند با هر رنج قیمتی، حتی برای A12 اقتصادی بسیار گسترده است. چند نمونه عکس بسیار گسترده است. چند نمونه عکس که با بزرگنمایی دو برای  بسیار گسترده است. چند نمونه عکس که با بزرگنمایی دو برابری ثبت شده در زیر قابل مشاهده است.

این عکس‌های با بزرگنمایی 1: 1 دیده می‌شوند، کمی محو به نظر می‌رسند و پیکسل‌های تصاویر تا حدودی مشخص است. با این حال، در سطوح متناسب با صفحه نمایش، عکس‌ها بسیار کاربردی هستند و برای استفاده در رسانه‌های اجتماعی به اندازه کافی خوب هستند.

عکس‌های ثبت شده با دوربین اصلی سامسونگ گلکسی A12 در نور روز با بزرگنمایی دو برابری

دوربین فوق‌عریض 5 مگاپیکسلی تصاویر خوبی ثبت نمی‌کند. عکس‌های ثبت شده با این دوربین نویز زیادی دارند و رزولوشن 5 مگاپیکسلی برای میدان دید 123 درجه اصلا کافی نیست در نتیجه جزییات موجود در عکس‌ها محدود است. البته دامنه داینامیک عکس‌ها بسیار گسترده است و چشم‌انداز آن‌ها نیز قابل ستایش است. در برخی موارد تصحیح اعوجاج هم به خوبی صورت می‌گیرد.

نمونه عکس‌های ثبت شده با دوربین فوق‌عریض گوشی هوشمند گلکسی A12 در نور روز

عملکرد گوشی گلکسی A12 در نور کم چندان جذاب نیست. دامنه داینامیک دوربین اصلی در ایزوهای بالا کم است و محدود بودن آن در اطراف منبع نور مشهودتر است. تصاویر نویز زیادی دارند اما اشباع رنگ در آن‌ها به خوبی حفظ می‌شود.

تصاویر ثبت شده با دوربین اصلی گوشی هوشمند  گلکسی A12 در شرایط کم نور

دوربین فوق‌عریض هم در شرایط کم نور ضعیف عمل می‌کند. این دوربین با حداکثر ایزوی 1600 هم نمی‌تواند در صحنه‌های تاریک‌تر نور کافی را نشان دهد اما زمانی هم که نور بیشتری وجود دارد، باز هم عالی عمل نمی‌کند. عکس‌ها محو به نظر می‌رسند، نویز دارند و سایه‌های کاملا تیره‌ای نشان می‌دهند. البته هیچ کدام از این موارد برای گوشی در این رده قیمت عجیب نیست. ‌

تصاویر ثبت شده با دوربین فوق‌عریض گوشی هوشمند  گلکسی A12 در شرایط کم نور

هیچ کدام از دوربین‌های گلکسیA12  حالت شب ندارند.

حالت فوکوس زنده (Live focus) پرتره‌های خوبی ثبت می‌کند. تشخیص سوژه در آن نسبتاً مناسب است و در قسمت صورت سوژه (مثل گوش یا فک) نقصی نشان نمی‌دهد اما به جز صورت، در برخی قسمت‌های دیگر ممکن است نواقصی به چشم بخورد. شایان ذکر است که حالت HDR در حالت فوکوس زنده کار نمی‌کند.